I did Roraima! - Reisverslag uit Isla de Margarita, Venezuela van Lidy Weenink - WaarBenJij.nu I did Roraima! - Reisverslag uit Isla de Margarita, Venezuela van Lidy Weenink - WaarBenJij.nu

I did Roraima!

Door: Lidy

Blijf op de hoogte en volg Lidy

24 Februari 2014 | Venezuela, Isla de Margarita

Hai! Een nieuwe update vanuit het strand op Isla Margarita. Het zonnetje schijnt en het is heerlijk weer! Ik ben terug van Roraima en kan nu heerlijk relaxen. Maar wat was Roraima een bijzonder avontuur. Het begon met een rit van 10uur in een gammele jeep helemaal naar het zuid-oosten van Venezuela, naar het Gran Sabana gebied. We sliepen die nacht in een soort kamp waar allemaal oud indianen leefden, ze zijn wel wat gemoderniseerd en sommigen leven in huizen. Maar het was heel leuk om te zien. Nadat we onze tenten hadden opgezet tussen een hele zooi kakelende kippen en stinkende goten werd er eten gekookt en daarna zijn we ons gaan wassen in een prachtige waterval. Gran Sabana heeft heel veel watervallen. De volgende dag was er een jeep safari om alle watervallen te bekijken, we konden er zwemmen en ik ben van een 10 meter hoge rots gesprongen. Dat was nog wel spannend want een gids probeerde het uit en hij zei dat het water eigenlijk te ondiep was (3 meter) en dat het op eigen risico was. Maar ik wou het zo graag doen, dus ik sprong met mn voeten ingetrokken waardoor ik keihard op mn kont op het water kwam: AUW! Maar het was het waard^^ De dag daarna hadden we 's ochtends een hike van 3uur naar een waterval, waar niemand iets van begreep omdat Roraima al 6 dagen hiken zou zijn.. maar we zijn er geweest en het was ontzettend mooi! De waterval was 10 meter hoog en kwam in verdiepingen naar beneden, dus je kon er (voorzichtig) opklimmen en halverwege naar beneden glijden, wat wel weer zeer deed aan mn kont, dus ik begon roraima met een blauwe kont^^ De dag a begon Roraima. We reden 45 min richting de berg en startte op 26 km van Roraima. En daar begon dag 1 met 15 kilo in je backpack (de eerste dagen zijn het zwaarst omdat je backpack nog het zwaarst is ivm voedsel) en in de brandende zon 6uur lopen, dat voel je wel in je benen en je rug. Maar als je na al die uren de berg dichterbij ziet komen zie je wel waarvoor je het doet en waarom het zo'n bijzondere berg is. Het ziet er eigenlijk meer uit als een grote muur. Die nacht sliepen we in tenten in een kamp bij een rivier, waarvan je het water gewoon kon drinken, zo helder en schoon was het. Maar ijskoud! Je kon je wassen maar zwemmen was te koud!
Dag 2 begon met spierpijn haha, en een backpack met misschien een paar gram mindergewicht. Alleen wen je wel aan je backpack. Toen ik hem de eerste dag na 6uur afdeed voelde het net alsof ik vloog zo grappig!
De volgende dag begonnen we om 06.30 met lopen. Deze dag zou veel zwaarder worden omdat het grotendeels bergopwaarts zou zijn. Nou ik hield m'n hard al vast. Ik heb die dag als 1 v/d zwaarste ervaren, het was bloedheet, geen schaduw heel veel gewicht en alleen maar omhoog. In het begin dacht ik echt, lidy waar ben je aan begonnen en je betaalt er nog voor ook haha maar na een paar uur raak je in een ritme en loop je gewoon. Het is ook meer een mentale strijd dan een fysieke, wanneer ik dacht, waarom doe ik dat etc werd ik gelijk moe. Maar wanneer ik dacht kom op het is het echt waard en je kan het, liep ik gewoon door. Dus ik zette de knop om en eindigde die dag als 1 vdeersten in het kamp. Ik was wel een klein beetje trots op mezelf ^^ we sliepen die nacht onder Roraima. Die muur is echt zo groot en dan denk je, shit daar sta ik morgen gewoon bovenop! En het uitzicht was prachtig. Die nacht was het al wel veel kouder ik sliep in mn dikste vest met sokken, brrrrr. Ze zeiden dat het er 25 graden was, nou dat geloof ik nooit. De volgende dag werd als de zwaarste van allemaal gezien. We zouden 5uur lang omhoog klimmen met alle kilo's en onze vermoeide pootjes van de vorige 2 dagen. En ja het was heel zwaar maar toch voelde het anders omdat je steeds dichter bij je doel komt. Ik dacht steeds, kom op nog even en je hebt de top gewoon gehaald! Na een klim van ongeveer 5uur, wat echt voelde als 10, bereikten we eindelijk de top. Na 3 dagen lopen was daar eindelijk het einde! (Van de heenweg...)Ik had de top verwacht als een paradijs met prachtig uitzicht, alleen viel het een beetje tegen. De top bestaat vooral uit zwarte rotsen met zo nu en dan een plant. Het leek wel een soort zwart maanlandschap, als je je daar iets bij kunt voorstellen. In mijn beleving was het niet zo prachtig, ik vond het er eerder deprimerend haha. We liepen daar nog een uur naar onze grot waar we zouden verblijven. Het is er niet lelijk maar eerder bijzonder. Niks zoals je ooit eerder hebt gezien. Het moet 1 van de oudste op de wereld zijn en de Venezuelanen geloven dat Roraima magische krachten heeft. Ik zag dat nou nog niet zo, alleen wat wel vreemd was is dat heel veel, ook ik, zich helemaal niet lekker voelden daarboven. Ziek en koortsig, moe,verkouden. Dat was wel heel opvallend. We zijn een hele dag op de top gebleven. Je kon een wandeling maken van 8uur (nou nee bedankt haha) of zelf op onderzoek uitgaan. Ik ben zelf maar wat dingen gaan bekijken en heb foto's gemaakt. Die middag ben ik ook naar de rand ('the edge') gelopen waar het voor het eerst niet bewolkt was. En dat was wel heel gaaf, een prachtig uitzicht en je kon zien wat we allemaal gelopen hadden. We zaten boven de wolken en dat gaf ook een geweldig uitzicht. De 2 nachten op Roraima waren zo ontzettend koud, ik kon amper slapen. Dus ik was vet blij toen we de volgende dag weer naar beneden gingen. En hoe verder ik naar beneden ging hoe beter.... De eerste dag was 8uur lopen. We deden dag 2&3 in een keer. Na die dag had iedereen blaren en zere voeten.Ik kwam in dit kamp een nederlandse gids tegen die ik halverwege de beklimming al was tegengekomen. Was de eerste keer dat ik een andere Nederlander tegenkwam hier, heel grappig en hij had altijd rum bij zich^^ Dus daar hebben we ons einde vd lange dag maar mee gevierd. De volgende dag hebben de eerste dag teruggelopen. Omdat je bijna terug bent en graag terug wil zijn lijken de uren zo lang. Na 4uur waren we eindelijk terug en iedereen was zo blij. En ik kon eindelijk zeggen: I did Roraima!!! Achteraf ben ik ontzettend blij dat ik het gedaan heb. Het was vooral ook voor mezelf een overwinning en dat je tot veel meer in staat bent dan dat je denkt.
Nadat we terug waren zijn we die middag naar Brazilië gegaan om van een onbeperkt bbq buffet te eten. HEERLIJK kan ik je vertellen na 6 dagen elke ochtend pap en 's middags een broodje en 's avonds vaak rijst met groenten of een soepje. In Brazilië heb ik ook een nieuwe stempel voor 90 dagen in Vebezuela gekregen, zodat ik hier aan het einde niet illegaal verblijf^^ Daarna hebben we ingecheckt in een hotel vlakbij de Braziliaanse grens en heb ik kunnen skypen met m'n ouders voor de eerste keer. Dat was erg leuk! Ook had ik een warme douche (!!!) wat had ik dat gemist. M'n eerste in 1,5 maand, echt genieten! Ik heb die nacht heerlijk geslapen in een bed en de dag daarna zijn we teruggereden naar Playa Colorada. Er werd ons wel vertelt dat ze geen idee hadden hoe de rit zou verlopen, omdat Venezuela op dit monent nogal chaos is. Er zijn heel veel demonstraties tegen de regering en we konden daardoor misschien vast komen te staanof gewoon niet meer verder kunnen omdat er misschien straten zouden zijn afgezet. We zouden het wel zien. De rit ging eigenlijk heel goed, in een stad heb ik wel de gevolgen van de demonstraties gezien. Langs de weg was alles zwart en sommige delen stonden nog in brand. Ze hadden gewoon alles in brand gestoken. En overal stond 'Moduro dood' en dat soort dingen. Maar na 9uur zijn we heel aangekomen in Playa Colorada en waren we eindelijk weer 'thuis'! Die avond hebben we op het strand een koud drankje gedronken met een prachtige zonsondergang. De dag daarna zijn we op 'vakantie' gegaan naar Isla Margarita. Het was nog even spannend of het door kon gaan ivm de situatie in het land, want ook hier zijn er veel demonstraties, maar het was veilig genoeg en hier zit ik nu! All inclusieve, met cocktails en zwembaden waar je ook 's nachts inkunt zwemmen. Genieten! Ik vertrek hier morgen weer, ben er nu bijna 3 dagen. Vanaf dinsdag ga ik naar de delta orinoco als ik het goed spel, en daar ga ik voor een week leven met indianen die alles nog hebben zoals het vroeger was. Ze vangen vis met eigen gemaakte kano's en slapen in zelfgemaakte hangmatten. Koken boven vuur etc. Heb heel erg veel zin om dat te gaan meemaken^^ Ik wens iedereen een fijne vakantie en ik hoop tot na de delta!! Dan zal ik weer een nieuw blog schrijven. Ciao!! Xx

  • 24 Februari 2014 - 20:05

    Manon - Activity International:

    Hallo Lidy, super dat het is gelukt zeg!!! Dikke pluim vanuit Nederland! Het is een hele heftige tocht, heb je maar mooi 'even' gedaan. Geniet lekker van deze overwinning!
    Groetjes, Manon - Activity International

  • 25 Februari 2014 - 11:23

    Hans:

    Goed verhaal Lid. Eens wat anders dan de Lemelerberg. Dat Madouro verhaal gaat aan ons voorbij, maar wie weet, ukraine en sochi is weer wat rustig. Isla Mnargarita: keep you head low and weapons clean.
    Orinoco dellta, nu ben ik echt jalours....

  • 26 Februari 2014 - 13:11

    Oma En Opa Weenink:

    LIDY Wat een geweldig verhaal en wat zie je veel.dat doorzetting vermogen kan je later profijt van hebben .we zijn net weer terug van LANZAROTE GRAN can.Ook prachtig en uniek.Meid geniet ervan Kus Oma en Opa

  • 27 Februari 2014 - 20:40

    Marieke:

    Wat een geweldig verhaal, je bent een held!! kusjes

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lidy

Actief sinds 09 Jan. 2014
Verslag gelezen: 2928
Totaal aantal bezoekers 12356

Voorgaande reizen:

14 Januari 2013 - 15 Februari 2024

Emigreren met Activity International

09 Januari 2014 - 17 April 2014

Zuid-Amerika

Landen bezocht: